میزان آگاهی پرستاران شاغل در بخشهای جراحی درباره عارضه تهوع و استفراغ بعد از عمل

زمینه و هدف:�تهوع و استفراغ از شایعترین عوارض بعد از عمل است. در برخی از عمل ها، نظیر جراحی های شکمی بروز آن بالا بوده و بیش از 40درصد تخمین زده می شود. پرستاران در موقعیت منحصر بفردی برای شناسایی بیماران درمعرض خطر تهوع و استفراغ بعد از عمل قرار دارند و آگاهی از علل تهوع، استفراغ و درمان آن برای ارزیابی قبل از عمل، آموزش بیمار و اطلاع به پزشک معالج و متخصص بیهوشی ضروری است. این بررسی با هدف تعیین میزان آگاهی پرستاران شاغل در بخشهای جراحی درباره تهوع و استفراغ بعد از عمل انجام گردید. روش کار: در یک مطالعه توصیفی آگاهی تعداد 50 نفر از پرستاران شاغل در بخشهای جراحی بیمارستانهای شهر اردبیل درباره تهوع و استفراغ بعد از عمل بررسی شد. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه استاندارد (آگاهی از تهوع و استفراغ بعد از عمل) جولی و کرت حاوی 20 گزینه صحیح و غلط بود. پرسشنامه در سه حیطه مطرح شده بود: 1-آگاهی کلی درباره تهوع و استفراغ بعد از عمل؛ 2-داروهای مورد استفاده و عوارض جانبی آن و 3-اعمال پرستاری. پس از جمع آوری پرسشنامه ها، اطلاعات حاصله با استفاده از آمار توصیفی و آزمون�کای اسکویر مورد تجزیه و تحلیل قرارگرفت. یافته ها: نتایج حاصل نشان داد که فقط 28درصد پرستاران هیپوتانسیون را یک علت شایع تهوع بعد از عمل می دانستند، 24درصد آنها از اثر واقعی داروهای مخدر بر روی مجاری گوارشی آگاه بودند و 46درصد اثرات داروی متوکلوپرامید را روی لوله گوارشی نمی دانستند. در مجموع میزان آگاهی پرستاران از تهوع و استفراغ بعد از عمل در حد متوسط (44%) بود و بین متغیرهای آگاهی با جنس، سابقه کار و محل تحصیل ارتباط آماری معنی دار وجود داشت(P<0.05). نتیجه گیری: لازم است سطح آگاهی پرستاران از علت ایجاد تهوع و استفراغ بعد از عمل، داروهای مورد استفاده و اقدامات پرستاری جهت رفع آن ارتقا یابد. واژه های کلیدی: تهوع و استفراغ بعد از عمل، پرستار، آگاهی